با سلام و احترام
امروز در حالی این سخن را آغاز میکنم که قلبم پر از احساسات گوناگون است؛ شوق، امید، دلتنگی و قدردانی…
شش سال پیش با دستانی کوچک و دلهایی پر از آرزو، قدم در این مدرسه گذاشتیم. کودکانی بودیم با چشمهایی پر از سوال و دلهایی سرشار از شوق یادگیری. امروز، پس از سالها تلاش، مهربانی، اشکها و لبخندها، به پایان یک فصل زیبا از زندگیمان رسیدهایم.
ما حالا آمادهایم تا گام در مرحلهای تازه بگذاریم، به مدرسهی جدید، دوستان جدید و تجربههای تازه فکر کنیم. اما هرگز روزهایی که در این مدرسه گذراندیم، مهربانی معلمانمان، دوستیهای نابمان و خاطرات شیرینی که ساختیم را فراموش نخواهیم کرد.
با قلبی قدردان، از همه معلمانی که در مسیرمان چراغ راه بودند سپاسگزاریم. از دوستانمان که لحظات مدرسه را شیرینتر کردند و از خانوادههایی که همیشه پشتیبانمان بودند، ممنونیم.
امروز خداحافظی میکنیم، اما این پایان نیست؛ آغاز راهی تازه است…
به امید روزهایی روشنتر و موفقیتهایی بزرگتر.
فارغالتحصیل پایه ششم – با افتخار و دلتنگی
